Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Η Ασί Γωνιά
Το όνομα είναι σχετικά πρόσφατο. Έτσι την είπανε οι Άραβες, για να χαρακτηρίσουν τους ανυπότακτους κατοίκους της. Πιο μπροστά ίσως να ήταν διαφορετική η ονομασία του χωριού, ίσως Μέσα Γωνιά ή κάτι τέτοιο.
Στην Ασιγωνιά τελειώνει ο Αποκόρωνας και αρχίζουν τα Σφακιά. Τα Σφακιά με τα οποία τη συνδέουν κοινοί αγώνες ενάντια στους εκάστοτε κατακτητές, από την παλιά εποχή του Πετρομάρκο και του Πετρονικόλα μέχρι τους αγώνες των Ασιγωνιωτών με το Γυπάρη στη Μακεδονία.
Από εδώ αρχίζουν τα κακοτράχαλα Λευκά Όρη, η μεγαλόπρεπη Μαδάρα. Θρύλοι – Παραδόσεις – Ιστορίες. Κάτοικοι, που αγαπούν με θαυμαστό πάθος τον τόπο τους. Το ξεχωριστό σε γεύση και ποιότητα Ασιγωνιώτικο τυρί. Το ανεπανάληπτο πανηγύρι του Αη-Γιώργη με τα χιλιάδες γιδοπρόβατα. Αυτά όλα συνθέτουν την ΑΣΙΓΩΝΙΑ.
Αφήνοντας την Αργυρούπολη και αφού περάσεις τη γέφυρα και μπεις στο Ασιγωνιώτικο φαράγγι, έχεις την εντύπωση ότι μπαίνεις στην είσοδο ενός φρουρίου. Σε μήκος αρκετών χιλιομέτρων δεξιά και αριστερά υπάρχουν, χωρίς διακοπή, απότομοι γκρεμοί. Ξαφνικά τελειώνει το φαράγγι και επιτέλους βρίσκεσαι μέσα στο φρούριο. Γύρω, τριγύρω, ψηλόκορφα περήφανα βουνά είναι οι περήφανες Ασιγωνιώτικές μαδάρες. Τα άπαρτα κάστρα της λευτεριάς και εκεί, ανάμεσά τους, προφυλαγμένη η Ασιγωνιά.
Τα σπίτια αραδιάζονται στον ίδιο τόπο, που μπροστά από αιώνες οι χωριανοί αναγκάστηκαν – όπως λέει η παράδοση – να εγκαταλείψουν το παλιό τους χωριό, κυνηγημένοι από τους Βενετσιάνους και να βρουν κρησφύγετο στη σημερινή τοποθεσία.
Είναι από τα ωραιότερα κεφαλοχώρια της Κρήτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου